Scheiden doet lijden!

Marie had geluk gehad. En ze had haar verstand gebruikt, want ze kocht al op vrij jonge leeftijd een appartement. In de loop der jaren had ze een aanzienlijke overwaarde van dat appartement opgebouwd toen zij - inmiddels op gevorderde leeftijd - Piet ontmoette. Het was tussen hen liefde op het eerste gezicht en het geluk spatte er volgens vrienden en bekenden van af. Na een tijdje op twee adressen gewoond te hebben, besloten de gelieven dat zij klaar waren voor de grote stap: samenwonen en samen een huis kopen. Marie verkocht haar appartement en ontving daarvoor een overwaarde van € 300.000. Samen met Piet kocht zij een fraai appartement van € 700.000. Marie investeerde de overwaarde in de aankoop van de nieuwe woning.

Marie bleek opnieuw verstandig te zijn en stelde Piet voor om eerst een bezoek aan de notaris te brengen. Daar lieten de beide tortelduifjes vastleggen dat - in het zeer onwaarschijnlijke geval dat ze ooit uit elkaar zouden gaan - Piet aan Marie de helft van haar geïnvesteerde overwaarde zou vergoeden: een bedrag van € 150.000. Zij vroegen nog aan de notaris waarom Piet dan slechts de helft zou moeten terugbetalen. Het antwoord was eenvoudig: Marie was voor de helft eigenaar; de andere helft van de door Marie geïnvesteerde €300.000 had betrekking op het deel van Piet. Het klonk als een goed advies en ze besloten het dus ook op te volgen.

Trouwen? Dan huwelijksvoorwaarden!
Bij de ondertekening drukte de notaris hun nog op het hart dat het, mochten zij in de toekomst willen gaan trouwen, slim was om eerst huwelijksvoorwaarden te laten maken. Daarmee zouden ze voorkómen dat automatisch tussen hen de ‘beperkte gemeenschap van goederen’ zou ontstaan. In dit systeem worden in principe alle bezittingen, maar ook alle schulden die tijdens het huwelijk worden verkregen, gemeenschappelijk. De voorhuwelijkse bezittingen en schulden blijven privé.

Het gaat prima tussen Piet en Marie, dus na een paar jaar besluiten ze inderdaad te trouwen. Ze denken aan alles (o.a. aan een groot feest), maar niet aan het advies dat ze enkele jaren geleden van de notaris hadden gekregen. Er worden geen huwelijksvoorwaarden gemaakt. Maar helaas: ze behoren ook tot de 39 procent van alle echtparen die na verloop van tijd gaan scheiden.

Gebakken peren
Het appartement wordt verkocht. Marie verkeert in de veronderstelling dat zij het eerder genoemde bedrag van € 150.000 terugkrijgt. Helaas krijgt zij nog maar de helft, dus € 75.000. Oorzaak: de schuld van € 150.000 die Piet aan Marie heeft, is ook in de gemeenschap van goederen gevallen. Daardoor is die nu gehalveerd tot € 75.000. Had Marie dit kunnen voorkomen? Ja, door - alvorens er getrouwd werd - naar de notaris te gaan en huwelijksvoorwaarden te laten maken.

De moraal van dit verhaal: hebt u trouwplannen? Ga dan eerst bij de notaris langs voor informatie over de gevolgen van de gemeenschap van goederen. Dan blijft u niet met de gebakken peren zitten.

Mr. Bastiaan Zwaveling, notaris bij Zwaveling Notaris te Capelle aan den IJssel.

Vorige
Vorige

Boontje komt om zijn loontje!